Ik geloof niet in ‘Work hard, play hard’

Vanochtend sprak ik Anouk. Anouk is een jonge meid met een superleuke baan, een lieve partner, ze is net verhuisd naar het centrum van de stad. En ze is moe.

‘Maar dat is niet zo gek zo na de verhuizing en met dat corona gedoe’, zegt ze.

‘Nee, dat is helemaal niet gek’, antwoord ik. Een verhuizing kost bakken energie. En leren thuiswerken ook. Bovendien loopt haar bedrijf nu niet zo lekker, dus ze maakt zich zorgen.

‘Alleen, de vorige keer dat ik je zag was je ook moe, omdat je het zo druk had op het werk en op zoek was naar een nieuwe woning. Moe zijn lijkt een beetje een gewoonte geworden.’

‘Hm… Ik ga er nog een paar weken hard tegenaan en dan heb ik over anderhalve maand gelukkig vakantie. Ik heb meteen 6 weken vakantie gepland.’

Zes weken vakantie is natuurlijk heerlijk voor Anouk, maar heel eerlijk: ik geloof niet in ‘Work hard, play hard’. Hoeveel van die zes weken zou ze nodig hebben om bij te komen van minstens een half jaar te moe zijn en toch hard doorwerken? Het is haar variant op ‘later ga ik genieten’.

Natuurlijk heb je soms een drukke tijd, maar veel minder dan je denkt. Druk zijn is een gewoonte. En nog een domme ook. Want van druk zijn wordt je minder slim, minder efficiënt en minder gelukkig. Zonde van je leven!

Heel hard werken en daarna heel lang rusten kost veel meer energie en is veel minder effectief dan tijdig rust nemen tijdens je werk(-periode). En het is vooral veel minder leuk.

Ik gun het Anouk om zich weer energiek te voelen en meer plezier in haar werk te hebben. En iedereen trouwens. Het leven is te mooi om je er doorheen te haasten.

Download hier mijn e-book als jij hier ook een start mee wil maken. Veel succes!

Fijne dag,

May