Er staat niet in de Koran dat je je moet opofferen (en ook niet in de Bijbel)

Onlangs sprak ik een dame met flinke stressklachten. Het was ons eerste gesprek. Ze vertelde me hoe haar leven er uit zag en waar ze last van had.

Op zeker moment vroeg ik haar wat het belangrijkste is in haar leven. Er was alle aanleiding voor die vraag, want haar leven zat bomvol.

Allereerst, antwoordde ze, waren dat haar kinderen, toen haar partner, toen haar ouders en zo verder. Ergens bij de 7e plek zei ik dat ik iets miste in dat rijtje en ze wist meteen wat ik bedoelde: zijzelf.

Direct daarna welden de tranen op in haar ogen. Ik kan het niet anders zeggen. Het waren dikke, mooie, langzame tranen.

‘Hoe komt dat nou dat je jezelf steeds op de laatste plek zet?’, vroeg ik haar. Meteen gaf ze als antwoord dat in de Koran staat dat gelovigen anderen moeten helpen. En gelovig was ze. Diepgelovig.

Onmiddellijk voegde ze eraan toe dat er niet in de Koran staat dat je je moet opofferen. Nou ben ik niet zo Koran-vast, maar ik nam dit zonder meer van haar aan. Het was dus haar eigen interpretatie van de boodschap waar ze last van had.

Ze was zich hiervan terdege bewust, maar gevoelsmatig was het dilemma groot. Het voelt alsof ze geen goede gelovige is als ze voor zichzelf zorgt ook al weet ze dat ze dat absoluut wel is.

Zie zo’n interpretatie maar eens uit je systeem te krijgen. Een hels karwei.

En toch is dat precies wat ze gaat doen. Omdat ze begrijpt dat deze grondhouding haar te veel kost en uiteindelijk haar naasten ook.

Wat een kanjer!

Je bewust zijn van je eigen ondermijnende aannames over het leven, jezelf, de anderen helpt je een stap verder bij een betere balans in je leven. Vaak hebben we anderen nodig om onze eigen aannames helder te krijgen.

Wil je eens sparren hoe dat bij jou zit? Bel (06-15406851) of mail (mail@mayschoeber.nl) me voor een vrijblijvende afspraak.

Heb het goed,

May