Connecting the dots

Mijn zeer christelijke buurman kreeg onlangs zijn vierde dochter. Toen ik hem in de voortuin zag rommelen, liep ik naar hem toe en feliciteerde hem.

En ik vroeg of hij misschien na die drie meiden niet graag een jongen had gewild. Ik zag dat het antwoord ‘ja’ was. Maar dat zei hij niet.

Hij zei: ‘Wij weten op voorhand niet wat goed voor ons is’. Okay. Daar moest ik even over nadenken:

‘Wat een merkwaardig antwoord. Wat bedoelt hij hier precies mee?’
‘Dit is wel heel christelijk gedacht.’
‘Beetje schijnheilig wel.’

Ik bleef er op kauwen.

Gisteren keek ik twee keer naar een fantastische speech van Steve Jobs. Hij sprak over de lessen kalligrafie die hij had gevolgd na zijn drop-out van college, omdat hij dat zo leuk vond.

En over hoe die cursus achteraf zo waanzinnig goed van pas kwam! Want als er iets is waar Apple in uitblinkt is het wel vormgeving. Op het moment zelf had hij daar nog geen idee van.

In zijn speech noemde Steve Jobs dit proces van achteraf begrijpen ‘connecting the dots’.

Achteraf viel alles op zijn plek.

Op voorhand wist hij niet wat goed voor hem was.

Pas achteraf kun je de puntjes met elkaar verbinden en krijg je zicht op het grotere plaatje.

Ah, dat bedoelde mijn buurman!

Zo is het ook met stress. We weten op voorhand niet of het goed voor ons is. Het voelt niet lekker, zoveel is zeker. Maar is het slecht?

Gisteren nog belde een cliënt na 1,5 jaar op om te zeggen hoe blij ze achteraf was met haar burn-out. Haar leven was er enorm van opgeknapt!

Wil jij dat je stress achteraf een positieve ervaring wordt? Dat je achteraf blij bent met de stressklachten van toen?

Wil je weten hoe?

Op 7 december 19.30 uur geef ik de gratis online training Succesvol Stress Verminderen. Meld je hier aan.

Je bent van harte welkom.

May