Mensen zijn soms net wipkippen

Steeds weer dezelfde beweging maken zonder ook maar een centimeter verder te komen.

Vooropgesteld dat je wél vooruit wilt komen is kipwippen dus nogal een frustrerende bezigheid. Toch zijn wipkippen geliefd, ook in de volwassen wereld.

Willen we ons dan niet verder ontwikkelen en van onze problemen af? Of zijn we een stelletje masochisten?

Nee, was het maar zo simpel.

Onze hersens zijn zo ontworpen dat ze er alles aan doen om ons op onze plek te houden. Ook al is dat een plek waar je niet tevreden mee bent.

Zit je op een plek waar je je niet gerespecteerd en gewaardeerd voelt en lig je daar ’s nachts van wakker? Onze neiging is daar toch te blijven, want we weten wat we hebben en niet wat we krijgen. Blijven voelt veilig.

Worden je to do-lijstjes langer en langer en komt de stoom uit je oren van de stress? We zetten liever nog een tandje bij dan te leren minder perfectionistisch te werken. Want zouden ze dan nog wel tevreden zijn met mijn werk? Met mij?

Of nog geraffineerder: we trekken het in twijfel of het überhaupt wel anders kán. Hoezo op een andere manier leren werken; dit werk is nou eenmaal stressvol. We hebben daar allemáál last van.

Als het niet anders kan, hoeven we het ook niet te proberen. Onze hersens blij, want het risico dat we een nieuw avontuur aangaan is geweken. Pfoei!

Gedragsverandering is voor een groot deel beetje bij beetje je hersenen leren dat ander gedrag ook veilig is.

Dat is lastig in je eentje, want je kijkt naar jezelf met de intentie om alles bij het oude te houden.

Kun je daar mijn frisse blik bij gebruiken?

Morgenvroeg heb ik 2 plekjes voor een gratis consult. Om 9 uur of kwart voor 10. Bel (06-15406851) of mail (mail@mayschoeber.nl) me om dit plekje voor jezelf te reserveren. Je bent van harte welkom.

Fijne dag,

May