Gek zijn is normaler dan je denkt

Ooit ging ik op studiebezoek naar het Belgische Geel. Daar woonden tussen de bewoners door, heel veel mensen met mentale klachten. Ouderen met dementie, verstandelijk gehandicapten, maar ook mensen met een psychiatrische diagnose. Appels en peren door elkaar zal ik maar zeggen. Deze situatie was historisch zo gegroeid vanuit de Middeleeuwen.

Sinds mijn bezoek is daar van alles veranderd, maar Geel is nog steeds een begrip op het gebied van psychische gezondheid. 

Van onze toenmalige gastheer heb ik de uitdrukking ‘Heel Geel is half gek en half Geel is heel gek’ onthouden. Kennelijk hadden die Gelenaren door dat ze niet zo dramatisch verschilden van hun ‘gasten’. 

 

Of ze dat nog steeds doen weet ik niet, maar wat mij opvalt is dat we in Nederland steeds gestoorder worden. Tenminste als je afgaat op het aantal mensen met een psychiatrische diagnose en de toename van het aantal potentiële stoornissen. 

Vergeleken met de eerste versie van de DSM (dit staat voor Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, het handboek op basis waarvan we wel of niet een diagnose krijgen) uit 1952 hebben we nu drie keer zoveel stoornissen (zie DSM 5). Bovendien, 45% van de Nederlanders voldoet wel eens aan de criteria voor een diagnose op basis van de DSM 5. 

U leest het goed.

 

Zijn we dus gek geworden met zijn allen? Of is gek zijn normaler dan we denken en leggen we de maatstaf voor onze mentale gezondheid te veel buiten onszelf? 

Wat mij betreft dat laatste. Als het niet goed voelt, dan is het misschien ook gewoon niet goed voor ons. Laten we ons dus wat minder richten op verwachtingen, waarden, normen en wensen van anderen en meer tijd nemen om te voelen of het wel oké is voor ons. En doe er wat aan als het niet oké is!

 

Voel je je gejaagd, heb je onverklaarbare fysieke klachten, ben je prikkelbaar of gewoon niet happy, slaapt je niet goed, kun je geen boek meer lezen vanwege het gebrek aan focus, of iets dergelijks? 

Check dan eens of je misschien teveel stress hebt met hulp van mijn lijst met stress-kenmerken. 

Download ‘m hier.

Heb het goed,

May

Lichtjes in de mist

Wat scheelt er eigenlijk aan? Je voelt dat je echt niet lekker in je vel zit en teveel stress hebt. Maar waarom precies?

‘Zijn het die crisissen in de gezinnen waar ik mee werkt die aan me hangen?’, vraag je je af.

‘Neem ik mijn werk misschien te serieus en moet ik er gewoon anders naar kijken, wat beter leren loslaten?’

‘Ben ik eigenlijk wel geschikt voor dit werk?’

‘Of is het me gewoon allemaal teveel en neem ik te weinig tijd voor ontspanning?’

Je loopt als het ware in een dichte mist. Geen idee waar je bent of waar je heen moet. Dus zet je een paar stappen naar voren, dan weer opzij, je draait je om en weer terug naar waar je al was. Geen idee waar je heen moet. Je voelt je steeds onbehaaglijker.

De mist werpt je terug op jezelf. Dat kan heerlijk rustig zijn. Maar niet als je slecht in je vel zit! Dan kan die mist ronduit beangstigend zijn.

Hoe kom je hier nou uit?

Het lastige is vaak dat we meteen het hele verhaal willen snappen. Vooral slimme mensen willen dat, omdat ze dat goed kunnen. Dingen snappen bedoel ik.

Laat het idee alles meteen te moeten begrijpen los. Je richt je alleen op het kennen van de volgende mini-stap. Bijvoorbeeld:

  • Ik ga eerst maar eens een lekkere kop thee voor mezelf zetten
  • Laat ik maar eerst de boodschappen voor het avondeten halen; dat moet ook gebeuren
  • Ik maak een afspraak met die meer ervaren collega, misschien kan zij me verder helpen
  • Etc.

Deze stappen lossen de mist niet meteen op, maar het zijn wel lichtjes in de mist waar jij je op kunt richten. Het stopt de negatieve spiraal en zet de positieve in gang. Het grote plaatje komt later wel.

Als je last hebt van stress kun je ook laten inspireren door mijn e-book “Meer grip op je tijd in 7 stappen” downloaden. Kies je eerste lichtje en richt je daar op. Eén ding tegelijk.

Fijne mistige woensdag,

May

Ze werkten nog lang en gelukkig

Een boom vol roeken. Uit het raam van de achterburen hangt een dekbed in de frisse buitenlucht. Gestommel op de trap en dan weer diepe rust. 

Een zip van je cappuccino. Lekker. Warm. 

Nog even niet aan het werk, de stilte laten voortduren. Een beetje voor je uit staren. O kijk, daar vliegt een reiger.

Alles is goed zoals het is.

Dit is de zijn-stand en weldadig voor je hersenen. Uitstekend geschikt om stressklachten mee te voorkomen. En toch veel minder gewaardeerd dan de hebben-stand.

 

In de hebben-stand zorgen we ervoor dat we het in de toekomst anders hebben dan het nu is. 

Een supergoed plan bedenken om je cliënten verder te helpen, een top-presentatie maken voor een potentiële opdrachtgever, een kekke website ontwerpen voor je nieuwe dienst. En daarna een rondje om de plas rennen voor je broodnodige beweging en een strakker lijf. Lekker die adrenaline een beetje oppoken.

Ernstig inspirerend. En ook heel belangrijk. 

Het is de balans waar het om draait als je lang en gelukkig wilt blijven werken.

 

Mijn fijne collega Nicole Hermans weet dat als geen ander. Zij helpt ondernemers met een gezin om die balans te creëren. 

In haar nieuwste online seminar deelt ze met jou de 5 geheimen van een ontspannen ondernemer. Een absolute aanrader!

 


 

Ontdek op donderdag 11 maart wat de meeste zelfstandigen pas na hun pensioen ontdekten

Heb jij een eigen bedrijf? En heb je daarnaast ook nog een gezin?

Dan is de kans groot dat dit je bekend voorkomt:

  • Je voelt je geregeld gestrest of gejaagd
  • Je voelt je schuldig tegenover je kinderen & je partner
  • Je bent moe, futloos
  • Je mist focus in je bedrijf
  • Je legt de lat hoog. Te hoog…

Herken je er minstens twee? Schrijf je dan in voor het gratis online seminar

De 5 best bewaarde geheimen van Superontspannen Ondernemers mét een gezin

 


 

Fijne week,

May

Een fijne dag in het Engels

Algoritmen, Google, Microsoft Bing… allemaal zaken waar ik niets van snap. Dat hoeft ook niet natuurlijk, ieder zijn eigen vak.

Wat ik wel begrijp is dat het lastig is om weer op te starten na een fantastisch lang weekend schaatsen tussen rietpluimen in de winterzon. Warme chocomel drinken, zittend op de rand van een bootje aan de waterkant.

Doorschaatsen terwijl het bloed in je schaatsen staat, de tranen over je wangen rollen zodat je geen hand voor ogen ziet en dan tevreden weer terug naar huis op je fietsje. 

En dan zo’n grijze maandagochtend. Het regent, de sneeuw smelt en we doen nog steeds bijna alles online. Buh. 

Vanuit gewoonte vouw ik mijn laptop open, vanzelf starten er allemaal programma’s op en ineens krijg ik een pagina voor mijn neus waarop groot bovenaan: Have a nice day!

‘Jij ook’, zeg ik een beetje verbaasd tegen mijn laptop. Hoezo heb ik deze pagina voor mijn neus? In de zoekregel staat de vraag: ‘een fijne dag in het engels’. Dat heb ik niet opgezocht. En ik ben de enige die deze laptop gebruikt. 

Hoe kan dit?

Geen flauw idee. Maar ik neem deze wens in dankbaarheid aan. 

Want wat ik wel weet is dat het geluk soms naar je toe komt. En dat hoe beter je voor jezelf zorgt, dit des te vaker gebeurt. 

Dus: regelmatig een pauze, een beetje bewegen, een lekkere lunch, contact met je collega’s. Kan allemaal helpen. Doe wat je nodig hebt. 

 

Of plan een vrijblijvende afspraak met mij voor een kosteloos Adviesgesprek als je last hebt van stressklachten. Zodat je weer in een positieve spiraal komt en het geluk je opzoekt.

Plan ‘m hier in: https://mayschoeber.nl/contact/

Have a nice day!

May

Nog een keer dopamine

De schaatsen uit het vet halen – is er eigenlijk nog iemand die ze er in heeft? 

Zoeken naar die ene wollen trui die lekker warm is en toch niet al te dik, zodat je er lekker in kunt bewegen. Waar liggen die hoesjes ook weer voor over de schaatsen?

Allemaal acties die zorgen voor extra dopamine. Als je van schaatsen houdt tenminste.

Wanneer kan ik gaan zonder dat de hele goegemeente op het ijs staat? Even Ron bellen die is altijd zo goed op de hoogte en durft zelfs met een touw en priem op pad als het ijs pas een paar centimeter dik is en voor je uit golft als je er overheen schaatst.  

Huppakee. Weer extra dopamine.

Maar wij gaan pas als het ijs minstens 8 centimeter dik is, want ik moet er niet aan denken dat ik er doorheen zak en dan doorschiet onder het ijs. Aaaah! En hoe zat het ook alweer: moet je dan naar het licht zwemmen of juist naar het donker? Als je dat überhaupt nog kunt dan.

Echt veel minder dopamine nu.

Nee, wij gaan op zeker. En dan daarna warme chocomel bij de verwarming. Of gluhwein? 

Herstel van dopamine niveau. 

Van voorpret ga je je beter voelen. Minstens zo goed als van de pret zelf. Dankzij dopamine. Zo simpel is het en zo moeilijk tegelijk.

 

Het is in ieder geval een stuk gemakkelijker om het samen te doen. Samen hou je elkaar scherp, help je elkaar een drempel over, ontdek je nieuwe inzichten.

Let me know als je wilt sparren. Of meld je hier aan voor mijn online training Succesvol Stress Verminderen op 8 maart, 19.30 uur. 

Samen is alles lichter en gemakkelijker.

 

Fijne dag,

May

 

Niets mag, alles is verboden en wat mag dat moet.

Deze uitspraak van opa Frits wordt in onze familie regelmatig van stal gehaald: “Niets mag, alles is verboden en wat mag dat moet”.

Hij bedoelde dit sarcastisch. Als de buurvrouw schande sprak van de actie van een dorpsgenoot die in een dronken bui het plaatsnaambordje Vriezeveen had meegenomen en bij zijn ex voor de deur had gezet, dan mompelde hij dit zachtjes voor zich uit. 

Of als er commentaar kwam wanneer je je auto bij een ander voor de deur parkeerde. In zijn geval was dat commentaar trouwens eerder een stimulans.

Het advies om alleen sneeuwballen te gooien naar mensen uit je eigen bubbel zou voor hem ook een goede aanleiding zijn geweest.  

Hij kreeg het er benauwd van als het hem te strak werd. 

Dat geldt voor ons allemaal. Als we onszelf te strak houden, dan geeft dat spanning. Stress dus. Ik krijg al een beetje buikpijn van het opschrijven van die zin. 

Opa Frits gebruikte deze zin om die spanning op te lossen. Dat zouden meer mensen moeten doen.

Soms is dat kinderlijk eenvoudig, zoals dit lieve filmpje van Thomas Schlijper laat zien. Een sneeuwballengevecht tussen politie en publiek: https://www.facebook.com/watch/?v=512446866580889

En soms kost het wat meer moeite. Hoe dan ook, loosen up

Iedereen kan straks even van het talud af sleeën, een sneeuwbal gooien naar de buurman of gewoon met een kop thee genieten van de sneeuw op de struiken . Wat is er zo belangrijk om dat niet te doen?

Zelf haal ik zo alvast mijn schaatsen uit het vet.

 

Hulp nodig bij het ontspannen? Meld je hier aan voor mijn webinar Succesvol Stress Verminderen op 8 maart.

Maak er een mooie dag van,

May

‘Kopje koffie?’

Vraagt de collega die naast je zit.

‘Ja, graag’, zeg jij. Een paar minuten later komt hij met een kopje naar je toe. 

Intussen heb je verder nagedacht over een dringende kwestie: hoe je jouw team het beste kunt ondersteunen bij die oplopende wachtlijst, hoe je jouw klant kunt helpen de juiste keuze te maken voor een nieuwe marketingstrategie of welke training dit zelfsturende team nodig heeft om effectiever te zijn.

Als het kopje dan op je bureau beland, zeg je: ‘Wat denk jij buurman, zou het druk verlagend werken als we een paar mensen vrij maken om de wachtlijst te beheren?’

Er ontstaat een gesprek van een minuut of tien. Daarna heb je nieuwe inzichten, een blinde vlek ontdekt (ai) en voel je je verfrist. Nee, het probleem is nog niet opgelost. Maar je bent wel weer een stapje verder en je voelt je beter.

Dit is wat we missen als we thuiswerken. 

Thuiswerken kan heerlijk zijn als we meters willen maken en niet gestoord willen worden. Dat is één kant van de medaille.

Maar thuiswerkers kunnen ook te lang doorgaan zonder pauze. Te veel en te lang zitten. Ze hebben weinig toevallige ontmoetingen met collega’s om zich mentaal mee op te frissen, snel even te schakelen of gewoon plezier te hebben met elkaar. Ze hebben weinig sparring-momenten waardoor ze met de frisse blik van een collega net weer een stapje verder komen. 

Op deze manier thuiswerken kan stressklachten veroorzaken.

Dat willen we niet natuurlijk. Dus, plan eens af en toe een kopje koffie. Met iemand die je al lang niet echt gesproken hebt en gewoon met je favoriete collega. Zonder agenda.

 

Wil je eens sparren over stress, veerkracht en preventie? Of gewoon een goed gesprek? Je bent van harte welkom voor een koffie – bring your own of course. 

Plan je afspraak via mijn online agenda.

 

Fijne dag,

May

Dopamine

Dopamine is een stofje in onze hersenen en speelt een belangrijke rol in ons beloningssysteem. Het geeft ons een tevreden gevoel. Bijvoorbeeld na het eten, hardlopen of seks. 

Als het ware zegt je lichaam: ‘Goed dat je dit doet’. Want je moet fit blijven, eten en seks hebben voor het overleven van de soort. Inmiddels zijn we zover geëvolueerd dat je van bijna alles een dopa-shotje kunt krijgen als het maar voor jou bevredigend is. 

Eindelijk eens wat eerder opstaan als je dat moeilijk vindt, een gesprek voeren met een lieve collega of het schrijven van een blog. Huppakee, dopamine aangemaakt. Tot zover helder?

Stel dat je meer wilt bewegen en je gaat in de pauze 10 minuten een ommetje maken. Je krijgt dan als beloning dopamine. Je denkt: Ha, fijn! Dat heb ik toch maar mooi gedaan. 

De volgende dag krijg je nog een beloning, want alleen al de gedachte dat je dit kunstje nog eens gaat herhalen geeft je alweer dopamine. Terwijl je nog geen stap hebt gezet!

Dus alleen al de gedachte aan iets wat je dopamine geeft wordt beloond. Goed nieuws voor mensen in lockdown.

Je kunt dus:

  • Op reis met je atlas op schoot lekker op de bank met een kop thee erbij
  • Festivalfoto’s bekijken en luisteren naar bijbehorende muziek
  • Herinneringen ophalen aan liederlijke feestjes op warme zomeravonden

Et cetera, et cetera. 

Je creëert hiermee een opwaartse spiraal. En een goed humeur is de beste remedie tegen stress. 

Het tegenovergestelde is ook waar: hoe meer je focust op het gevaar, des te rotter je je voelt en des te … etc. Aan jou de keus.

 

Kies je voor minder stress en je veerkracht versterken? Begin eens met te kijken waar je nu staat en Download ‘De verschillen tussen stress en flow’ lijst – May Schoeber

Goeie week,

May

‘Ik weet het eigenlijk niet’

‘Ik weet het eigenlijk niet’

Dit overkwam ooit mijn buurmeisje toen ze op het punt stond te gaan trouwen. Ze wist ineens niet meer of ze de uitverkoren man wel wilde en de bruiloft werd afgezegd. Het was een drama.

De vader van de bruid-to-be wilde haar troosten met de woorden dat hij nooit wat aan die man gevonden had en helemaal niet bij haar paste. Maar gelukkig voor het stel kwam alles weer goed en een jaar later ging de trouwerij toch door. Helaas is het tussen vader en dochter nooit meer goed gekomen.

Ze wist het gewoon even niet. Er zeurde wat. Ze had het lef hier naar te luisteren en nam de tijd om er bij stil te staan. 

Ken jij dat gevoel, dat je het even niet meer weet? Dat je je bijvoorbeeld ineens afvraagt of je jouw werk nog wel leuk vindt. Of dat je een op het oog mooi aanbod krijgt, maar dat onmiddellijk door je heen schiet: ‘Ik weet eigenlijk niet of ik dit wel wil.’

Dat je als huisarts in gesprek bent met een patiënt en jezelf ineens afvraagt: ‘Wil ik dit eigenlijk wel?’ Of als coach jezelf afvraagt of je nog wel achter jouw manier van werken staat. Ken je dat?

Een ongemakkelijk gevoel. We willen het graag wel weten. Weten wat we willen en wat we moeten doen. Dat voelt veilig, competent, alsof we grip hebben. Het liefst gaan we daarom snel aan dit gevoel voorbij.

We negeren het bijvoorbeeld en doen maar wat, waardoor het voor anderen lijkt alsof we het wel weten. Maar niet voor onszelf. Ergens blijft iets zeuren. 

 

Een van de grootste risico’s op een burnout is niet stil staan bij een zeurend gevoel. Een zeurend gevoel is een teken dat het ergens in je leven beter kan. 

Neem dus wel even de tijd als het zeurt en check met hulp van mijn overzicht van het verschil tussen stress en flow. Download ‘m hier!

 

Heb het goed,

May

Een oppeppertje

Op de radio werd een oudere dame gevraagd of ze een oppeppertje had voor ons Nederlanders in deze moeilijke tijd. Ja, die had ze wel.

‘We laten ons niet kisten’, sprak ze langzaam. ‘Niet voordat we dood zijn.

De radioman en ik schoten in de lach. Sinds corona luister ik meer naar de radio en daar geniet ik enorm van. Vooral als daar onconventionele dames en heren op zijn die eigenzinnige uitspraken doen en zich niet druk maken om wat anderen van hun vinden. Om jaloers op te zijn.

Want gemakkelijk is het niet om je eigen koers te varen en je niet druk te maken om wat anderen van je vinden. We willen zo dolgraag bevestiging van anderen, dat we bereid zijn daar veel voor op te offeren. Tot onze gezondheid aan toe.

Stel je eens voor dat je 94 jaar bent en terugkijkt op deze periode in je leven? Ben je dan tevreden of kun je jezelf wel voor je kop slaan dat je jouw kostbare tijd hebt verdaan met zaken die er voor jou eigenlijk helemaal niet toe doen?

Als dat laatste het geval is: hoe zou je het vandaag nog anders kunnen doen om je koers bij te stellen? Lekker tussen de lessen door een potje monopoly spelen met je kinderen, een half uurtje de tijd nemen voor het lezen van inspirerende vakliteratuur of een zinloze vergadering afzeggen?

Of even naar buiten gaan en kijken naar de rijp op de velden en een dun laagje ijs op de sloot?

 

Je zou ook eens kunnen kijken naar mijn lijst met de verschillen tussen stress en flow. Download ‘De verschillen tussen stress en flow’ lijst – May Schoeber en nagaan hoe het met jouw stress gesteld is. 

 

Fijne zonnige maandag,

May